Bakken maar.

Koekjes bakken hoort bij december. In ieder geval als je het aan de Denen vraagt. Vanillekranse, brunkager, finsk brød enz. En klejner! Die worden gebakken in olie/vet en die klejner bakten wij zondag. Een hele trommel vol. De kunst is ook om veel van de koekjes-oogst vóór het nieuwe jaar verteerd te hebben, want daarna zijn alle buikjes rond en begint het trainings-seizoen (wat voor velen al na een maandje bekeken is ;-)....

Enfin, na het koffiebezoek later in de middag was de inhoud dusdanig geslonken dat we ons geen zorgen hoeven te maken dat er nog klejner overbijven na de kerst.

Omzet

Hier begint de kerstmaand de eerste december en dat betekent dat je al vanaf begin oktober in alle winkels bedolven wordt onder kerst-artikelen. Toen ik hier het eerste jaar woonde en nog snel een weekje voor de kerst wat ballen voor in de boom wilde kopen kwam ik van een koude kermis thuis. Alles was al opgeruimd. Nu ook. De meeste winkels hebben het meeste al weggeborgen omdat oud-en nieuw in opkomst is. Daarbij horen "bordbomber" en-masse, zodat je hele kamer vol kan komen te liggen met confetti.

En natuurlijk gekke hoedjes die je opzet bij het oudejaarsmenu..

's Lands wijs, 's lands eer nietwaar.

Sinterklaas-avond in Nederland

 

Een liedje van vroeger:

Vijf december, vijf december, ja dat is een blijde dag

Dat arm en rijk en oud en jong, weer vrolijk wezen mag

Vijf december is de dag, dan viert het hele land weer feest

Want Sinterklaas is jarig en dan roepen wij het meest:

Sinterklaas, Sinterklaas als je komt in de stad

Denk aan mijn adres, toe en stuur me wat, (2x)

Ik wens jullie een gezellige pakjesavond.

En dan even een video van een prachtig Noors lied dat wij zongen in ons koor: "Har du fyr". "Heb jij een vuurtoren".

Eerste couplet en refrain heb ik vertaald:

Uiterst in de wereld, ver in het westen, daar vaar je misschien met je schip. Misschien vaar je voor je plezier, misschien vaar je een route. Hoe dan ook, je hebt een vast punt nodig. Je vaart met een kwetsbare last. Dan is het goed dat het lichtje brandt, Een trouwe oude vriend.

Heb jij een lichtpunt, brandt er er een lichtje langs je weg,

Heb je een lichtje, een signaal dat je op de goede weg bent

Een lampje dat gloeit in het donker

dat je loodst uit en thuis

Dat je meeneemt, weg van huis

Maar dat je ook weer thuis brengt.

Gløgg og æbleskiver.

Op de eerste zondag van de advent steekt de grootste kerst-fan uit onze straat de kerstverlichting weer aan en trakteert de buurt op Gløgg og Æbleskiver, warme wijn met rozijnen en æbleskiver (Deense flensjes). Gewoon in zijn garage bij het vuurtje van een oven en een gasbrander om de wijn én de chokolademelk warm te houden. Dan horen we even de nieuwtjes uit de straat en proosten met elkaar. 

Ik had eerst een concert met mijn koor en na de koffie nog een uurtje samenzang waar de toehoorders liedjes uit het højskolesangbog mochten kiezen, dus ik kwam wat later. 

In de binnenstad is generaal Rye van zijn sokkel gevallen. Een kraanwagen reed hem omver. Generaal Rye viel in de slag bij Fredericia in 1849. Er is een plein naar hem genoemd waar een sokkel staat met zijn buste erop. Nu is hij dus weer geveld. Hij wordt natuurlijk gerepareerd, want een garnizoenstad zonder de standbeelden en bustes van beroemde strijders is onmogelijk.

Wie wat bewaard...

Wie wat bewaard heeft.....ahum...veel te veel! Maar ook leuke herinneringen. Dit kwam weer tevoorschijn toen ik de kerstversiering uit de kast haalde. Een ceramische kaart uit 1988. 

Wat is de tijd toch snel gegaan.

Nu stuurt niemand meer kerstkaarten. Ik snap het wel, met die hoge porto, hier in ieder geval. 

En kaarten via de mail, tja, die verdwijnen na korte tijd in cyberspace.

We kunnen wel beeld-appen. Dat hadden we niet in 1989 en ik vind het leuk om iemand "life" te zien. Vooral omdat er een flink aantal kilometers zitten tussen mijn familie en mij.

 

De adventskrans is gemaakt en strakjes hangen dochter en ik de lichtjes op vooraan het huis. Licht kan er niet genoeg zijn in de donkere dagen.

Van dinsdag tot vrijdag.

Black fridag nightmare. We worden overspoeld door reclames. Op de pc, de telefon en in de kranten. En ik heb NIKS nodig. Volgens mij is het een stunt om van ouwe of teveel ingekochte meuk af te komen. Brrrrr.

Caroline en ik gingen weer eens gezellig naar een musical-avond. Dit keer waren het drie tweedejaars studenten die ieder een optreden verzorgden. Je moet immers niet alleen kunnen zingen; je moet ook kunnen "performen", zoals dat hedendaags heet.

         Als altijd was het in ons Tøjhus. Hier het cafe dat in hetzelfde gebouw ligt.

Ook al kreeg de wifi weer contact met de pelletkachel konden we de temperatuur niet instellen. Alleen aan en uit kunnen zetten vreet pellets! 

Er moest een monteur aan te pas komen. Ze waren hier dinsdag, met z'n tweeen. Met een nieuwe afstandsbediening, die in de loop der jaren zodanig gemoderniseerd is dat je hier mee wel de temperatuur kunt instellen. Adios wifi eenheid.

Ik had dezelfde avond een etentje med de Luna-Alten van mijn oude koor, wat altijd heel gezellig is. Bij Mauritz deze keer. De volgende keer, eind januari gaan we naar Kims Køkken. Dat spreken we gemakshalve van te voren af en Helle reserveert een tafel. 

De sneeuw is gesmolten en de kou is weg. Het is zelfs negen graden vandaag. Deze foto heb ik niet gemaakt; die is van facebook. Midden in de stad, bij Bülows-plads.

Vrijdagmiddag om vier uur kwam de kerstman en knipte de lichtjes van de kerstbomen aan. Hij is vroeg dit jaar. 

Zaterdag werd het schuurtje aan de zijkant van ons huis afgebroken. Dat gebruikten we om ons tuingereedschap te bewaren. Dat spul kan nu weer in de werkplaats die helemaal opgeknapt is. Vloeren geverfd, muren geverfd, nieuwe stellingkasten; zelfs de ruimte waar we levensmiddelen bewaren zoals, zelfgemaakte jam, chutney enz.; extra koffie, suiker, meel en limonade om maar iets te noemen.

Gelukkig kwam Jeff helpen. Of beter gezegd, hij nam het allergrootste deel voor zijn rekening! Zooo fijn! 

Vannacht viel de eerste sneeuw....

Ik hoop dat het fietspad naar de gym geveegd is; hier in de straat wordt nooit sneeuw geruimd. De fiets maar aan de hand houden en de helm op (heb ik overigens altijd)