Wentelteefjes.

Gisteren sloegen we door omstandigheden het ontbijt over maar de chef maakte wentelteefjes voor de brunch

Twee vliegen in een klap; lunch-ontbijt en het oude brood ging op. We deden er jam op; bramenjam en druivengelei.

Wentelteefjes, French Toast, het gerecht heeft vele namen. Hier noemen we het "arme riddere"; vraag me niet waarom.

Vandaag waren we uitgenodigd voor een lunch bij (tante) Birthe in Tilst bij Aarhus. We zeggen gewoon Birthe hoor, ze is een tante van de chef maar dat tante hebben we allang in de la gelegd.

Ze woont nog steeds in haar eigen huis van waaruit je een prachtig uitzicht hebt over de akkers en weiden van Tilst. De grote tuin onderhoudt ze ook nog zelf!

Heel leuk dat ook neef Steen en later nichtje Helle even langskwamen. Hebben we iedereen weer even gezien.

Ten noorden van Vejle begint het project snelweg verbreden en nieuwe viadukten aanleggen. Over een afstand van 75 km moet je 80 rijden. Het is vakantie; iedereen hield zich netjes aan de snelheid; wij hadden er extra tijd voor uitgetrokken en, weet je wat, het is erg benzine besparend! 

Orientering.

Mijn ome Joop was een rasechte Amsterdammer en een heel nieuwsgierige wetenschapsman. Hij was getrouwd met een zus van mijn vader en van hem heb ik geleerd dat je overal waar je komt iets moet weten en leren over die plek. Wij ruilden een keer van woning, wij in A'dam en zij hier in ZuidJutland en man man, hij wist meer van sommige plaatsen dan wijzelf. Ook vond hij het een plicht dat wij ons verdiepten in de geschiedenis en wetenswaardigheden van Amsterdam en omgeving. Dat is mij, ons allemaal, man en kinderen, bij gebleven. Waar we ook heen gingen, alles werd onderzocht. Op de vroegere vakanties stonden we als eerste bij de VVV's. En we namen overal foldertjes van mee die we dan naderhand bestudeerden. We hadden gidsen bij, stippelden wegen uit en kwamen altijd wijzer thuis. Ik vind het fijn dat onze kinderen dit hebben overgenomen.

Ik dacht aan al die reizen die wij hebben gemaakt toen ik het blog van Emie las. Zoveel gezien en zoveel om op terug te kijken. Mijn grootouders zijn nooit verder gekomen dan België of het voormalige WestDuitsland. Toen was de wereld nog weids en groot. Nou ja, eerlijk is eerlijk, dat was de wereld ook toen ik jong was. Ik was 23 toen ik voor het eerst in een vliegtuig stapte. 

Wat ik het liefste zou doen? Langzaam reizen en echt de plaatsen waar ik kwam beleven. Als het kon dan bleef ik minstens een maand op één bestemming. Dromen mag altijd, nietwaar.

Het strand

Met temperaturen van boven de 28 graden ben ik maar wat blij dat we aan het strand wonen. Lekker erheen fietsen, icecoffee drinken bij het strandcafé en kijken naar de zonnebaders, de "water"baders en de zwemmers. Zelf ben ik (nog) niet in de zee gedoken, maar als het zo zomers blijft dan gebeurt dat zeker wel een keertje dit jaar. Het zeewater is altijd frisjes.

Als dank voor het poezen-passen kreeg ik een prachtig boeket. Graag gedaan hoor; ik hou immers van poezen. En van bloemen!

Gisteren was het hoog tijd om de diepvries te ontdooien. Om plaats te creeëren maakte ik "rødgrød" van al het fruit van dit-en vorig jaar. Aardbeien, frambozen, rode-en witte kroezels, bosbessen en zwarte bessen. Dat eten we (koud) met room of melk. Echt scandinavisk denk ik.

Maar lekker fris in de zomer.

Ik loop achter..

 Nou ja, niet dat het echt veel uitmaakt..... 

Maar even een up-date uit een zonnig Denemarken. 

Zondag kregen we bezoek van de zus van onze schoondochter en haar twee zoons. Heel gezellig. Limonade en wat lekkers bij de koffie, maar omdat ze pas rond vier uur zouden komen had ik voor het avondeten voor  selv-make burgers gezorgd (de chef bakte het vlees) die er in gingen als koek.  

Wij kregen van haar een grote ananas, lekkere thee, snoepjes en honing uit eigen productie. Met een smaak van bloemen. heerlijk op de yoghurt.

We waren woensdag maar met z'n drietjes in de breiclub, die deze keer bij mij was. Praten kunnen we altijd, koffie drinken ook en breien is een beetje een bijzaak. 

Ik pas op dochters poezen deze week. Met dit mooie weer moeten ze toch lekker naar buiten kunnen. 

Om ze later naar binnen te lokken krijgen ze kattesnoepjes.

Mijn broer en schoonzus zitten een weekje in het huis van onze zoon. Ze kwamen gisteren hier en we reden samen naar Vesterhavet. We hadden eigenlijk veel beter naar ons eigen strand kunnen gaan. Hier bleef het de hele dag droog en warm, in het westen was regen op komst en de temperatuur was lager. Tja, dat weet je pas na afloop.

Bij thuiskomst gingen we lekker eten bij restaurant Magma hier in de stad, wat erg gewaardeerd werd. 

Maar de wond van de chef geneest oh zo langzaam. Hij wordt er depressief van. Snap ik best. Zucht. Bij de fysiotherapie gaat het ook traag. Gelukkig is het goed weer. Keep smiling 

🌞😊🌞

Fietsen en tv-film.

Eigenlijk hou ik helemaal niet van sport op tv. Maar.. de Tour de France volg ik wel, zij het met een half oog en een breiwerkje in m'n handen.

Waarom? Omdat ik dan een beetje een vakantiegevoel krijg. Ik kijk graag naar de beelden van de omgeving en pik daarbij ook wat meer namen van de wielrijders op. En hoe meer ik kijk en hoe langer de Tour duurt, des te spannender wordt het. Ik wordt nog fan.

Wij gingen zelf ook fietsen vandaag. Een rondje over Fælleden en langs het strand. Er vielen een paar druppels maar dat zou vast niet lang duren dachten we. Maar op de terugweg regende het meer dan verwacht en gingen we schuilen in de stad. We namen een warme chocolademelk en droogden op.

Later op de dag aten we gebakken schol bij restaurant Cozy bij de jachthaven. Heerlijk! En leuk om naar de zeil-en moterboten te kijken.

In onze voortuin, zo klinkt het, is het Magic Metal festival aan de gang. 't Is niet mijn muziek, maar laat maar lekker waaien. Ik gun het ze. En netjes elke avond om 24 uur stopt de muziek.

Achter in de huiskamer hoor je er minder van en keken wij voor de zoveelste keer de film "A scent of a woman". Een film waar ik nooit genoeg van krijg 😍😍😍. Gewoon op de tv.

Goede en slechte dagen

Gisteren had de chef een off-day, maar vandaag was het een goeie dag. Waarschijnlijk hielp het toen ik hem vertelde dat de wond geneest.Ik ben namelijk gepromoveerd tot verpleegster. In ieder geval als het om mijn man gaat. Daarom besloot ik om de wond elke dag te verschonen/verplegen en ik geloof echt dat het helpt. Ik heb een hele verzameling boven staan, verband van zeewier, zalf, desinfectie middelen, grote pleisters en veel meer van dat.

Het gaat zo goed dat hij slavinken maakte. Die eten we vanavond met de koude schotel die ik in elkaar flanste. Die twee gerechten zijn onbekend in Denemarken, maar zelf maken gaat heel goed.

Toen fietsten we naar "onze tomatenman" een eindje buiten de stad. Langs de korenvelden.

Daar zagen we de grootste paddenstoel die ik ooit gezien heb. en polyporus squamosus met een diameter van meer dan 50 cm. Hij is eetbaar als hij niet te oud is. We hebben hem maar laten staan.

Ondanks een wat gehandicapte chef is er deze week flink gewerkt in de tuin. De ene seringenboom is flink gekortwiekt; de heggen zijn gesnoeid en Carl maakte een achterzijde in onze vuilsortering. Met maar een klein beetje hulp ;-) 

En natuurlijk snoeide en knipte hij als de beste!

Nog een kijkje in de tuin en dat was het voor vandaag.

Best ingewikkeld.

Je kunt vrij snel een bedrijf starten. Je krijgt een CVR nummer, wordt ingeschreven en huppekee. Zelfs een bedrijfsrekening is snel voor elkaar. Maar een bedrijf sluiten....da's andere koek.

Onze zoon kwam helpen en het begin is gemaakt. Echt, tot nu toe alleen het begin want je zit in een circulair proces. "Open virk.dk en klik op bedrijfssluiting. U moet de volgende zaken bij de hand hebben. Is er belasting die nog niet betaald is?" Ja, de btw, maar dat kan pas in september. "Ook schuldige firma-belasting?" Dat laatste heeft een behandlingstijd van min 5 maanden. Een aantal dingen zijn al geregeld; verder is het afwachten. En intussen blijft de bedrijfsrekening openstaan en iedere maand geld eisen. Zucht. Toch maar eens met de bank gaan praten.